Neredeydiniz?

Resim
Düne kadar küçücük bir kız çocuğuydum, aklında kurduğu lunaparkta eğlenen, Bugün kocamanım, büyüdüm. Salıncaklarım yıkıldı, kağıttan kayıklarım battı, oyuncaklarım kırıldı. Öldüm diyecektim az kalsın, Ölmedim... Öyle mağrur ölmedim ki, Meydan okurcasına putlara, Dalga geçer gibi Baybars'la. Öyle hırçın ölmedim ki, Başkaldırır gibi gönlümün Fransa'sındaki ihtilale, yıkar gibi aklımın Berlin Duvarı'nı, Bazen de öyle bir ölmedim ki, Köşebaşında oturan bir dilenci gibi kimsesiz, Durgun bir su gibi sessiz, Müebbet yemiş gibi çaresiz... Sahi siz o zaman neredeydiniz? Ben ölmezken diyorum, Neredeydiniz? Bendeniz Geç Yaşta Büyümenin Zorluğunu Bilenler Derneği Arabuluculuk Komisyon Başkanı Not: Görsel, kendi manipülasyonumdur. Laf eden veya araklayanın uyarı babında elini kırıyoruz (kıps)

Evet Sen Haklısın !


Bu şehir her gece flu çocuklar doğurur.
Çocuklara adını soran olmaz çünkü kimsesizliğin ismi öğrenilmeden unutulur.
Evet sen haklısın,
Saçlarını düzeltmek için baktığın vitrin camının önünde kıvrılmış uyuyan çocuğu görmemekte... 
Çünkü o çocuğun kimsesizliği, vitrindeki çantanın etiketi kadar etmemekte!
Nasırlı kalplerimizin sevgisizliğinden ölmek üzere bir çocuk, karanlık bir sokakta masumiyetini kaybetmekte! 
Evet sen haklısın!
Kuralları güçlüler koyar ve hiçbiri kaldırıma serdiği bir gazete üzerinde uyumamıştır.
Sen aldırmadan yürüyüp geçtin diye o gece oracıkta ölen çocuğun boyu, yerden bir karıştır!

iktibas efenim, iktibas

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neredeydiniz?

Yaşamanın Önsözü

3.Sayfa Haberleri