Kayıtlar

Mart, 2012 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Neredeydiniz?

Resim
Düne kadar küçücük bir kız çocuğuydum, aklında kurduğu lunaparkta eğlenen, Bugün kocamanım, büyüdüm. Salıncaklarım yıkıldı, kağıttan kayıklarım battı, oyuncaklarım kırıldı. Öldüm diyecektim az kalsın, Ölmedim... Öyle mağrur ölmedim ki, Meydan okurcasına putlara, Dalga geçer gibi Baybars'la. Öyle hırçın ölmedim ki, Başkaldırır gibi gönlümün Fransa'sındaki ihtilale, yıkar gibi aklımın Berlin Duvarı'nı, Bazen de öyle bir ölmedim ki, Köşebaşında oturan bir dilenci gibi kimsesiz, Durgun bir su gibi sessiz, Müebbet yemiş gibi çaresiz... Sahi siz o zaman neredeydiniz? Ben ölmezken diyorum, Neredeydiniz? Bendeniz Geç Yaşta Büyümenin Zorluğunu Bilenler Derneği Arabuluculuk Komisyon Başkanı Not: Görsel, kendi manipülasyonumdur. Laf eden veya araklayanın uyarı babında elini kırıyoruz (kıps)

Evet Sen Haklısın !

Resim
Bu şehir her gece flu çocuklar doğurur. Çocuklara adını soran olmaz çünkü kimsesizliğin ismi öğrenilmeden unutulur. Evet sen haklısın, Saçlarını düzeltmek için baktığın vitrin camının önünde kıvrılmış uyuyan çocuğu görmemekte...  Çünkü o çocuğun kimsesizliği, vitrindeki çantanın etiketi kadar etmemekte! Nasırlı kalplerimizin sevgisizliğinden ölmek üzere bir çocuk, karanlık bir sokakta masumiyetini kaybetmekte!  Evet sen haklısın! Kuralları güçlüler koyar ve hiçbiri kaldırıma serdiği bir gazete üzerinde uyumamıştır. Sen aldırmadan yürüyüp geçtin diye o gece oracıkta ölen çocuğun boyu, yerden bir karıştır! iktibas efenim, iktibas

Bir kez Her şey, Genelde Hiçbir şey

Resim
Hatırladığım her şeyin anlamını yitirdiği yerler var. Beynim gibi... Orada her şey ikinci bir tekrara girdiğinde anlamını yitiriyor. Ölmek dışında... Ölüm bir kelime değil yalnızca bir gerçeğin korkutucu şekilde dışa vurumu aynı zamanda.... Ben Asayiş Bertaraf... Bir katilin merhametsizliğine üzülen insan türü.. Anlamsızlıklar prensesi...  Cam kenarı bir koltuktan; mutsuzlara sesleniyorum. Acılar hiç bitmiyor, bitmeyecek de... Önemli olan ne kadar alışabildiğin, ne kadar duvar olabildiğin, ne kadar görmezden gelebildiğin, ne kadar dik durabildiğin... Ben Asayiş Bertaraf... Damarlarındaki ayaklanmalara söz geçirmekte zorlanan hücreler topluluğu Hayat denen acımasızlığın kıyısında kumdan kaleler yapan çocuk yüreği Siyasal bilimlerin birer yalancı yetiştirdiğini düşünen sığ kadın... Sizlere olmayan bir hayatın içinden sesleniyorum... Ben Asayiş Bertaraf... Bir kez her şey... Genelde hiçbir şey... Sözünün eri Bir kez hiç birinin  Genelde hepsin